Wat ben jij stom! Wat een sukkel! Je ziet eruit als een varken in die kleren! Jij kunt dit helemaal niet! Doe maar niet want je doet er toch niet toe!
Zou jij zo tegen een vriend praten? – of tegen een vreemde? Natuurlijk niet. Ik hoop tenminste van niet! Als je dat toch doet, nodig mij dan maar niet uit voor je volgende feestje!
Het is voor ons mensen heel normaal dat we proberen om vriendelijk te zijn voor de mensen om wie we geven. We laten ze weten dat het niet erg is om fouten te maken, om te falen. We laten ze weten dat ze gerespecteerd worden en dat we er voor ze zijn als ze zich slecht voelen. We troosten ze als ze het moeilijk hebben. We laten ze weten dat we ze accepteren zoals ze zijn.
Kortom: de meesten van ons zijn er erg goed in om begripvol, vriendelijk en meelevend te zijn tegenover anderen.
Hoe is het met jou?
Hoe begripvol, vriendelijk en meelevend ben je naar jezelf?
Het is natuurlijk logisch wanneer je innerlijke stem je voortdurend bekritiseert en uitscheldt. Dan voel je je ook waardeloos, incompetent en onzeker. Vaak eindig je in een negatieve spiraal van zelf-sabotage en zelf-beschadiging.
Wanneer je innerlijke stem echter de rol van ondersteunende vriend speelt, kun je je – wanneer je opmerkt dat je persoonlijk faalt – veilig en geaccepteerd genoeg voelen om die dingen te veranderen die nodig zijn om gezonder en gelukkiger te zijn. Dan ben je compassievol met jezelf.
Onderzoek naar de effecten van compassie.
Er zijn inmiddels meer dan tweehonderd onderzoeken gedaan naar de effecten van (zelf)compassie. Daaruit blijkt dat mensen met (zelf)compassie veel minder kans hebben op depressie, burnout, angst en stressklachten, piekeren en paniek. Mensen die het vermogen hebben om met vriendelijkheid en mildheid met zichzelf om te gaan blijken gelukkiger, veerkrachtiger en optimistischer te zijn over hun toekomst. Kortom; ze hebben een betere geestelijke gezondheid. Alle reden om te leren om wat aardiger voor jezelf te zijn, toch?
Compassie kun je leren.
Niemand wordt geboren als tiran of boze heks. Ieder mens wordt geboren met de kwaliteiten van vriendelijkheid en mildheid. Toch komen deze kwaliteiten in onze westerse prestatiegerichte samenleving vaak moeizaam tot ontwikkeling. Gelukkig kan daar door oefening wat aan gedaan worden.
Als je je innerlijke criticus maar zijn gang laat gaan ben je de hele dag met jezelf in gevecht. Je bent niet alleen degene die aanvalt maar ook degene die aangevallen wordt. Dat zorgt voor een hoop stress! Het zorgt voor een verhoogd gehalte van het stresshormoon cortisol in je bloed en dat is gewoon niet goed voor je.
Leer je om compassie voor jezelf te hebben dan:
- Heb je minder last van piekeren, schaamte, schuld en angstgevoelens
- Word je vaardiger in het omgaan met moeilijke dingen
- Ervaar je minder angsten om fouten te maken, afgewezen te worden of niet goed genoeg te zijn
- Ervaar je meer veerkracht en zelfvertrouwen en minder vaak zelfkritiek
- je bent milder voor jezelf, zorgt beter voor jezelf en doet vaker wat goed voor je is
Kortom: je zit lekkerder in je vel, je wordt “je eigen beste vriend”.
Wil je meer weten over compassietraining? Kijk dan op de website.
